Een blog door Leo Nieuwenhuis
We leven in een tijd van transitie. Maar om over te kunnen naar een nieuwe balans is het noodzakelijk om het ´oude’, het ‘gedateerde’, maar vooral het ‘ziekmakende’ los te laten. En wat ons vooral ziek maakt is dat we roofbouw plegen op mens en planeet. Maar als ik zo om mij heen kijk wordt dat van hogerhand gewoon toegestaan. Tenzij er hogere belangen in het spel zijn…

Deze conclusie trek ik op basis van de ontwikkelingen in onze samenleving die ik al geruime tijd registreer. En het gaat mij enorm aan het hart dat onze samenleving actief wordt afgebroken. Ik zeg het nog een keer: onze samenleving wordt actief afgebroken! Laat dat maar even binnenkomen…

Welzijn vs. Welvaart
Ik mag al ruim vijftien jaar meebouwen aan een duurzame samenleving in Ghana, samen met andere bevlogen vrienden en partners. Solomon Boateng is daar op locatie een kindertehuis gestart, waarover ik in het verleden al eens dit blog schreef. Een voorbeeld figuur!

Daar zien we de ook tegenstelling tussen welzijn en welvaart. In Ghana heerst een gebroken samenleving door een gebrek aan welvaart. Hier in het westen beleven we een gebroken samenleving door een gebrek aan welzijn. Ook daarover schreef ik eerder al dit blog, en wil je nog meer weten, lees dan dit blog ook.

De lessen die ik mocht leren vanuit Ghana waren voor mij sleutels om een duurzame samenleving helder voor de geest te krijgen. Zo is vakmanschap van cruciaal belang voor de zelfredzaamheid van een nieuwe generatie. Daar wordt dan ook hard aan gewerkt, om dat van de grond te krijgen. Maar ook het bouwen van vitale sectoren voor de samenleving, zoals de zorg, bouw en agro-sector zijn onmisbaar!

“En wat doen wij in Nederland?”

Wat doen wij in Nederland met onze cruciale sectoren: de zorg, de bouw en de agro-sector? Heb je daar wel eens echt over nagedacht? Jij behoort namelijk ook tot deze samenleving!

Het is hemeltergend wat er op dit moment met die sectoren gebeurt in ons land. En met al die hardwerkende mensen in deze sectoren, die juist alle lof verdienen voor hun wezenlijke bijdrage aan de Nederlandse samenleving. Ze worden uitgespeeld, vaak tegen elkaar. Nu, op dit moment. De boer, de zorgmedewerker en de bouwer. Mensen die helemaal niet politiek zijn uitgerust, om te beseffen in welke onveilige setting ze worden meegezogen. Actief en bewust wordt de hardwerkende, zelfredzame en ondernemende mens gevloerd. Ik vind het een groot onrecht.

En dan vraag je af hoe dat het zover heeft kunnen komen. Ik denk dat het te maken heeft met onwetendheid. Met verdoofdheid en desinteresse aan de zijde van het volk. En tegelijk missen we vanuit de overheid al jaren een missie, visie en strategie voor ons land.

Is dat toeval? Ik daag je uit. Ik denk dat er meer strategie waarneembaar is op het slopen van onze samenleving, dan op het bouwen aan een duurzame samenleving. En wat doen wij?

Iemand die zielloos sloopt op zijn of haar manier, kan onmogelijk, met de bijbehorende negatieve hartgesteldheid, bijdragen aan duurzame (bouw)sector. Die drijfveren zijn namelijk tegengesteld. En tegelijkertijd: bijgestaan is meegedaan. De actief slopende personen op sleutelposities in onze samenleving zijn niet het grootste probleem, maar dat is de grote groep zwijgers die erbij staan te kijken en er niets van vinden en zeggen.

Ik ben blij! Met de opmars van BBB die de technocratische overheid een halt heeft toegeroepen. Het volk heeft gesproken, maar we zijn er nog lang niet. Dit is nog maar een eerste stationnetje op de reis naar een menswaardige ommekeer. Of beter gezegd: de terugkeer naar de samenleving die we eerder waren.

“Ik geloof dat die terugkeer er komt, met vaste overtuiging. Dat we opnieuw het Nederland worden, dat wij sinds eeuwen mochten zijn. Op het vlak van ondernemen en pionieren, maar met een meer maatschappelijk doel.”

Waarschijnlijk moet het eerst slechter worden, voordat het beter wordt. Zo werkt dat helaas met de mens. Maar er komt een ingrijpende en diepgaande verandering aan, die breekt met de technocratische tour!

Waar haalt een Pieter Omtzigt anders de energie vandaan om door te gaan? Bekijk en beluister zijn prachtige oproep maar eens in de Thorbeckelezing van 14 april jl., voor een activisme in vrijwilligerswerk binnen je eigen buurt. Dat is uitspreken wanneer je onrecht of wetsovertredingen van de overheid ziet, in plaats van wegkijken.

Als Rijssenaar hoor ik geluiden die duiden op een krimpende bouwsector, met de stikstofwetgeving als belangrijkste oorzaak. Laten wij de handen ineenslaan en zoveel mogelijk mensen behouden voor onze sector, die juist voor een enorme opgave staat. Ik zie de kans om onder genoemde omstandigheden juist meer woningen te creëren, maar met minder bouwen. Ook daaraan wijdde ik al eens dit draadje. Een mooi voorbeeld van bewust bouwen!

Kortom: het kan wel! Dat geluid willen op 7 juni as. tijdens ons New Builders Festival versterken en verbinden aan oplossingen voor de Nederlandse samenleving. Ook de politiek die actief wil bijdragen wordt daarvoor uitgenodigd!
Ben je er ook bij?