Zakelijk en privé moet je gescheiden houden en daarom moet je met vrienden ook vooral wandelen en niet handelen. Ik moet het nog maar eerst zien, voor ik het geloof…

Eerder hadden we er al aandacht voor: spreekwoorden, wijsheden, levenslessen die we regelmatig voorbij horen komen. Als we ze al zo lang gebruiken en generatie op generatie doorgeven, zal er wel een kern van waarheid in zitten, toch?

Met vrienden moet je wandelen, niet handelen is er zo één. Wat mij betreft gaat dat prima samen, maar voordat je met vrienden gaat handelen, moet je wel goed kijken of de relatie sterk genoeg is om ook samen te kunnen blijven wandelen. Dat de relatie in meer of mindere mate verandert is duidelijk, maar of dat ten kwade is, is de vraag. Als de vriendschap sterk genoeg is, gaan handel en wandel prima samen.

Thuis heb je een ander ecosysteem dan op je werk.

Net als dat zakelijk en privé onvermijdelijk door elkaar lopen. Als je overdag in het leger werkt en je troepen commandeert en zo thuis ook met je gezin omgaat, gaat er inderdaad iets niet goed. Thuis heb je een ander ecosysteem dan op je werk. De rol van vader is anders dan de rol van bouwdirecteur. Toch hangt het samen. Je kunt dingen die je hebt geleerd, omdat je het thuis goed op de rit hebt, toepassen in je bedrijf. Overlap zal er altijd zijn: uitstapjes van privé naar zakelijk en andersom houd je toch. Dat is prima, als de balans maar niet in gevaar komt.

Nou, nog eentje dan: eerst zien, dan geloven. Wat zeg je daar mee? Dat kun je nou wel zeggen, maar eigenlijk geloof ik er niets van. Met andere woorden: het moet eerst bewezen worden, wat je zegt is onbetrouwbaar. Daar geloof ik dan weer niet in, want juist als je een visie hebt, is er nog niets zichtbaar. Voordat iets realiteit wordt, is er eerst een droom. Dat is het vertrekpunt en alleen als je erin gelooft, ga je er ook echt iets van zien. Als je daar vervolgens ook weer hard aan werkt, natuurlijk. Dat kan wel even duren, maar het begint met geloven.

Als je je gedrag en keuzes laat afhangen van stokpaardjes, kunnen ze heel misleidend zijn.

Als universele waarden worden vervormd tot stokpaardjes, dan wordt het gevaarlijk. Onze gemeenschappelijke grond bestaat uit onze gemeenschappelijke waarden. Je bent in een goed gesprek met iemand, gaat naar een diepere laag en hop, daar komt ineens een stokpaardje tevoorschijn. Daar kun je niet zoveel mee. Sterker nog als je je gedrag en keuzes laat afhangen van stokpaardjes, kunnen ze heel misleidend zijn.

Ik probeer scherp te blijven door me af te vragen welke waarden zitten er achter de dingen die ik zeg en klopt dat echt met hoe ik naar de wereld kijk?