Henk Jan Nieuwenhuis (Profity) is razend enthousiast over sociale innovatie. In deze video vertelt hij waarom. Hij houdt van samenwerken, maar is geen voorstander van cocreatie als doel op zich. Volgens Henk Jan moeten The New Builders zich vooral bezig houden met persoonlijke ontwikkeling, nieuwe vormen van organiseren, fouten openlijk bespreken met elkaar en met hun team. Waarom? Dat legt hij uit in dit blog.

Het nieuwe bouwen: van NT + OO = OO² naar NT + NO = NO²

Stel je voor: je wilt je bedrijf klaar maken voor de toekomst en wordt enthousiast van de nieuwe technieken die je ziet. Je denkt: daar kan ik wel wat mee en implementeert er lustig op los. Dan kom je er achter dat je collega’s het allemaal helemaal níet efficiënt vinden en dat blijkt ook uit de cijfers: waar je rekende op tijdswinst, werd het in de praktijk tijdrovend en frustrerend. Ik zie het zo: de combinatie nieuwe technieken (NT) met oude organisaties (OO) werkt nooit, kortom: NT + OO = OO².

Bijvoorbeeld bij het digitaliseren van je facturatieproces, werken mensen zowel de digitale gegevens bij én doen ze de prints in de map. Dubbele handelingen en totaal niet effectief. Dat zie je in de bouw bij bedrijven die een oude manier van organiseren willen laten samengaan met nieuwe technieken als BIM. Het klinkt ontzettend vooruitstrevend dat je BIM gebruikt, maar in de praktijk stelt het niets voor, want het blijven twee systemen die naast elkaar bestaan in plaats van dat ze elkaar versterken.

En daar raak je meteen de kern: wil je goed gebruik maken van nieuwe technieken, dan is sociale innovatie cruciaal. Je moet met je mensen aan de gang en de manier van denken van binnenuit veranderen. Techneuten, en dat zijn we in de bouw, willen resultaten en het liefst in geld uitgedrukt, maar bij sociale innovatie kan dat niet, dat is nooit helemaal tastbaar. Dat zie ik als de missie van The New Builders: dat we in staat zijn om zo met elkaar samen te werken dat we impact hebben op de manier waarop we binnen en buiten ons team met elkaar omgaan.

Ook als we fouten maken. Daar kunnen we sociale innovatie in relatie tot oude organisatievormen misschien wel het meest concreet in de praktijk brengen. Dat brengt me bij het volgende. Het is weer de tijd van het jaar voor functioneringsgesprekken. Om het maar gewoon te zeggen: ik geloof dat het koppelen van gemaakte fouten aan salaris de doodsteek is voor snel lerende organisaties.

Dat werkt zo: een medewerker maakt een fout. Dat gebeurt nou eenmaal. De medewerker herstelt zijn fout en gaat weer verder. Niets aan de hand, maar wat als hij die fout nou twee weken voor zijn functioneringsgesprek maakt? Dan is de kans groot dat die fout ook besproken wordt in het functioneringsgesprek, wat direct invloed heeft op zijn beoordeling en zijn contract. Dus gaat de medewerker voorkomen dat de manager de fout ontdekt.

Elke fout die niet openbaar is, is wat mij betreft een gemiste kans. Oké, sommige fouten moet je gewoon niet twee keer maken, maar er zijn ook fouten die worden gemaakt, omdat er structureel iets niet klopt in de manier van werken of de techniek. En als die fout niet aan het licht komt, mis je een verbeterkans.

Een medewerker kan in zijn eentje de organisatie binnen het bedrijf natuurlijk niet veranderen, daarom pakken we het bij Profity anders aan. Medewerkers hebben bij ons de verantwoordelijkheid om te signaleren. Wat wordt gesignaleerd pellen we met elkaar af om erachter te komen of er een structureel probleem onder zit, want dan is dat een obstakel.

Fouten die we maken, delen we daarom met het volledige team in stand-up meetings. Dat is heel kwetsbaar, maar het gaat er niet om wie er verantwoordelijk is voor de fout. We zetten de denkkracht van onze mensen in om tot een oplossing te komen. Daar gaat het om!

Dan gaat het stromen, want met sociale innovatie wordt het NT + NO = NO²  en dat is “het nieuwe bouwen”.

Meer New Builders over het nieuwe bouwen vind je hier.